Illustratie: Pluisproducties
Parodie op de Arbo vierkante meters
LeoHooijmansGalileoNoordwijkFacilitaireInformatieOnlineHoezo??
Bovenstaande plaat heb ik heel lang gebruikt om facilitaire medewerkers te laten zien hoeveel ruimte werkgevers en projectontwikkelaars een Nederlandse beambte (medewerker) op kantoor toebedenken.
De illustratie van Eric van der Wal (www.pluisproducties.nl) stond ooit bij een artikel in de Kamerkrant (Kamer van Koophandel).
Het plaatje benadrukt heel duidelijk de gierigheid van de werkgevers en zelfs van de staatsbedrijven. Vooral in slechte tijden. Bezuinigen. Vooral op het kapitaal van het bedrijf, de medewerker en zijn gereedschap (de werkplek).
Nee, hoe kunnen we de basis werkplek van de administratieve medewerkers nu terugbrengen van ongeveer acht naar zeven m2? Het Nieuwe Werken komt opzetten. Ja, ja, thuis of onderweg. Dan kan er op kantoor nog meer op de vierkante meters bezuinigd worden.
De acht vierkante meter is een fenomeen geworden vanuit de Arbowet. Uitgemeten was het zeven vierkante meter met een extra meter voor een archiefkast. In de jaren zeventig en tachtig van de vorige eeuw waren er normmakers druk bezig om op de vierkante centimeter uit te rekenen die mensen minimaal aan ruimte nodig hadden.
Met de mentaliteit van 'Geen cent teveel hoor'. In de basis was (en is) de Arbowet goed bedoeld. Mijn ervaring is dat zelfs de medewerkers zelf nog altijd met minder genoegen willen nemen.
In een ander artikel op deze website (het vierkantemeter-spel) probeer ik tegen de windmolens te strijden (denk aan Don Quichotte). Maar men kan het ook van de andere kant belichten. Onderstaande foto's zijn daar een hulp bij. De foto's zijn door de jaren heen verzameld. Cursisten kwamen ermee of ik kwam ze tegen in tijdschriften of onderweg. Van de meeste plaatjes heb ik de historie niet meer bij de hand. Ik draai de fotoserie regelmatig met veel plezier op mijn PC in de huiskamer. Vanaf de PC heb ik de plaatjes gefotografeerd. Dan kan ik de fotorechten in ieder geval voor mezelf houden.
Ik hoop dat u er de lol van inziet en vooral ook de boodschap die het in zich meedraagt.
;D
 |
 |
De foto hier linksboven ben ik veel tegen gekomen. Met plakband tegen kasten en muren geplakt in Nederlandse kantoren. Meestal met de melding dat het hier (in NL) nog niet zo slecht is. Het is echter een detailfoto. Bij de foto rechts ziet men dat er om de 4/5 personen een tussengangetje is. Om even van de werkplek af te gaan hoeven er dus hoogsten 1-2 personen op te staan. Verder is het op de foto duidelijk dat er veel lucht is in de ruimte. Iets waaraan het in Nederland wel eens ontbreekt. (Zie foto rechtsonder)
 |
 |
De foto links is uit een jaarverslag uit de jaren zestig van een bank! Ongelofelijk, als men de foto goed bekijkt zijn hier 56 werkplekken. 21 medewerkers zijn afwezig. Één slaapt er en één lijkt te slapen. Zeven zitten er te kletsen. 26 zijn er aan het werk. Dat ze bij die bank aan het management zulke hoge bonussen kunnen uitkeren ;D
Een zaak hadden ze wel voor goed voor mekaar. Lucht boven de hoofden van de medewerkers.
De foto rechts toont een Callcenter in Rotterdam (2003). Hier was juist het ontbreken van lucht en ruimte het probleem. Ruim 80 medewerkers op te weinig m2. Daarbij 80 schermen met warme beeldbuizen, 80 pc's en een groot aantal printers. Het was er zo warm, dat airco's aan het plafond werden geplaatst, die normaal in productieruimten hangen. Deze gaven weer zo'n koude luchtstroom, dat er onder de airco's houten platen werden gehangen om de koude luchtstroom meer te verstrooien. Sommige medewerkers zaten te gloeien van achteren en te bibberen van voren ;D
 |
 |
Soms kijken we met een glimlach naar andere culturen als het om arbeidsomstandigheden gaat. Veelal wil het Facility Management in Nederland naar deze landen een vingertje opsteken! Dat we hier het facilitaire werk beter doen. Maar deze medewerkers in een Dealingroom van een Aziatische bank steken glimlachend zelf hun vingeltje wel op. Kijk maar eens goed. ;D
 |
 |
De foto links komt u wel bekend voor, denk ik. Een tijd lang is het een voorbeeld geweest van de hokjesgeest in Amerikaans georiënteerde kantoren. Rechtsboven ziet u zo'n kantoor. Totaal in strijd met onze Arboregels.
Maar... in deze kantoren heerst een andere cultuur. Deze medewerkers kunnen even weglopen van hun werkplek richting het raam. Meestal is daar het gangverkeer gepland. Op de plek waar hier in Nederland de manager-kamers zijn gepland, terwijl diezelfde managers veelal buiten hun kamer verblijven.
De Amerikaanse werknemers hebben nog andere faciliteiten, die wij nauwelijks kennen. In zo'n kantoor in een wolkenkrabber zijn meestal meerdere restaurants gevestigd, waar men allerlei internationale keukens aantreft. Hier spreken de medewerkers af om met externe relaties en/of collega's ontspannen de lunch te nuttigen en zakelijke of sociale puntjes op de 'i' te zetten. Ook treft men in deze kantoren uitgebreide fitness- en wellnesruimten aan.
Stelt u zich dat eens voor, terwijl u nu (2010) vanwege de bezuigingen op uw kantoorstoel uw boterham met pindakaas zit te nuttigen.
 |
 |
Ja, even over een andere boeg. Als de arbeidsomstandigheden in conflict komen met de regels, miauwen er mensen. Alleen niet, als de financiële vergoeding erg groot is. Dan krijgt (bijna) iedereen groene vingertjes om geld te tellen. Rechts een mooie spotprent betreffende de mediamogelijkheden via TV en PC. Ook hier speelt geld een grote rol in onze maatschappij. Kijkcijfers en computerhits verwarren het denken van de mensen.
Linksboven een voorbeeld van mensen die met plezier dicht bij elkaar aan het werk zijn. Deze werknemers zijn bezig aan iets dat je kunt vasthouden. Iets waarop je trots kan zijn als je klaar bent.
Dat is iets anders dan koopsompolissen verwerken.
Rechtsboven is een foto met veel jongelui en nog meer jonge honden. Een herrie van jewelste en een luchtkwaliteit die door geen enkele inspectie wordt goedgekeurd. Maar als je lol hebt trek je je daarvan niets aan. ;D
 |
 |
Ook op bovenstaande foto's zitten mensen dicht bij elkaar. Daar moppert men meestal niet over. Men is dat al jaren zo gewend. In de bioscoop is het de laatste jaren luxer geworden. Meer ruimte en betere stoelen.
In de zalencentra is het (in NL) nog altijd somber gesteld. Slecht licht, slechte akoustiek, smalle harde stoeltjes. Je zit soms zo dicht bij elkaar, dat als je je handen op je knieën wilt leggen, je moet oppassen dat ze niet op de knieën van je buren liggen. Soms kijkt iemand me glimlachend aan. Dan denk ik: Oeps Leo, opletten geblazen. ;D
 |
 |
De meeste Arbonormen die voor kantoor gelden, gelden niet voor het uitgaansleven. Geluidsnormen worden overschreden en van vierkantemeter-normen is hier niets te bekennen. En ze kijken allemaal tevreden. Hopenlijk doen ze dat de volgende morgen op kantoor ook weer.
Rechts is het ultieme voorbeeld van doorzakken. Een hal op de bierfeesten in München. Ook hier is een normaal gesprek niet mogelijk en zijn er 5x zoveel mensen per m2, dan dat er op kantoor zijn toegestaan. De dames die het bier rondbrengen tapen (spreek teepen) hun polsen extra in met plakband om de zware pullen bier te kunnen dragen, soms met 10-12 tegelijk. Boven het geluid in de hal kunnen ze niet uitschreeuwen. Dus gebruiken ze een scheidsrechters-fluitje om aandacht te vragen om te passeren. Ze hebben geen gele en rode kaarten bij zich. Als een feestganger zich niet netjes gedraagd, hoeven ze hem/haar alleen maar om te duwen. ;D
 |
 |
Op de wintersportfoto links, mensen dicht bij elkaar, die gevaarlijk dicht en snel langs elkaar heen skieen. Bij een risico-inventarisatie, zoals we bij de Arbowet gewend zijn, zou dit een onaanvaardbare situatie zijn. Zo ook bij de zomersituatie rechts op de foto. Teveel UV straling veroorzaakt huidkanker. Op de foto zijn er toch nog een achttal parasols te tellen.
Vakanties zijn echter een noodzaak om even uit de stress van het dagelijks werk en weg van die verschrikkelijke arbonormen te geraken.
 |
 |
Met de overvolle tram naar een overvol vliegtuig. Bij de vrolijke stemming in de overvolle tram is het nog geen lijden. Hier waaien de haren nog door de buitenlucht. In de drukcabine van een vliegtuig is het anders. Soms 10-12 uur zitten passagiers een enkele keer in de drukcabine. Ze ademen velen malen dezelfde lucht in die de passagiers al eens hebben uitgeblazen. Het cabinepersoneel maakt dit heel regelmatig mee. Met het tijdsverschil daarbij is het zwaar werken voor de medewerkers van een luchtvaartmaatschappij.
Maar wel op weg naar onderstaande plaatjes.
Filemeldingen voor de bootjes links worden niet gegeven. Rustig manoevreren in een kakafonie van geluid en overleven. Rechts ziet u bedevaartgangers aan de rand van de Ganges. De heilige rivier in India. De Ganges is circa 2700 km lang. Het dal van de Ganges is dichtbevolkt. Ongeveer een derde van de Indische bevolking woont hier. Op de foto is dat maar een klein deeltje.
Hier ziet u een duidelijk cultuurverschil tussen de Arabische en Westerse Wereld. Arabieren converseren op ongeveer een halve armlengte van elkaar. Europeanen op ongeveer een hele armlengte. Dat heeft in het verleden wel eens spanningen gebracht. De Arabieren wilden een innig contact tijdens onderhandelingen, terwijl bijvoorbeeld Engelsen absoluut een stap achterwaarts maken. Dat heeft wel eens voor politieke spanningen gezorgd. Uniformiteit is in Europa geen mode meer. In oosterse en aziatische landen is dat een andere zaak.
Ja, dat ziet u niet in Nederland (foto links). Een familie Arabieren voor een dagje naar het strand (grapje). Rechts een trein in India. Woon-werk verkeer! Kijk eens goed. Een van de treinreizigers heeft een fiets bij zich. Hij houdt hem vast buiten het raam!
Ja, en dan de vierkante meters werkruimte in de sport. Ondanks de grootte van het veld kruipen de rugbyspelers dicht tegen elkaar. Als u in kantoor probeert zo dicht bij elkaar te komen wordt u opgehaald door politie of mannen in witte jassen. Bij American football is dat dito. De foto rechts heb ik regelmatig gebruikt als ansichtkaart als ik iemand sterkte toewenste ;S.
Een voetbalveld naar KNVB-norm is 69x105 m groot, totaal 7.245 m2. Gedeeld door 22 spelers kom je op 329,31 m2 per medewerker. Dat is meer dan de Arbonorm voorschrijft. Toch klitten de medewerkers op elkaar, lopen elkaar in de weg en trappen elkaar onderuit. Als dat te gek wordt gedaan ontvangt de medewerker een gele of rode kaart. Mmmm.... dat zou de Arbeidsinspectie op kantoor ook wel eens kunnen doen. Maar er zijn schijnbaar niet zoveel arbeidsinspecteurs, dan dat er scheidsrechters zijn in de voetbalsport.
Damesvoetbal. Evenveel m2 als het mannenvoetbal, maar ze klitten nog meer op elkaar. Het lijkt meer op een party op het veld. Zelden mannen op de tribune.
Dat is (net als bij het tennis en andere sporten) onverdiend. Zoals op de foto links te zien is gaat het er pittig aan toe. Op de foto rechts is al te zien dat het venijn er op jonge leeftijd al lachend ingegoten wordt. De jongedame in het midden van de foto, in wit shirt en rode broek staat royaal (en lachend) op de schoenen van een andere speler, terwijl de bal niet in de buurt is.
Mmmm.... en dan zie je hardlopers op de vierkante centimeter dringen aan de start. Nog 10 kilometer te gaan, maar de winnaar wil nu al vooraan staan. De foto rechts geeft de haast aan van medewerkers die aan het eind van de werkdag naar huis willen. Zo is het zelden bij aanvang van de werkdag.
Ramen wassen op een ladder mag niet meer boven een bepaalde hoogte. Daar is een speciale hoogwerker voor de glazenwassers voor nodig.
Zo zijn er allemaal voorzorgmaatregelen genomen naar aanleiding van de Arbowet. Voordat je in kantoor mag werken moeten er aan een groot aantal voorzorgmaatregelen worden voldaan. Mietjes zijn het op kantoor in vergelijking bij de wielerprofs en biathlon sporters ;D
.
Wie wil(de) er als kind niet in de zweefmolen. Het ultieme gevoel van zweven. Maar dan zit je nog vast aan twee kettingen. Nee, dan de vrijheid van het parachutespringen. Laat een ieder die klaagt op kantoor over arbeids-omstandigheden maar eens een vrije val maken. Of bungeejumpen, dat mag ook!
[naar top]
DezeTekstIsVanLeoHooijmansGalileoNoordwijkFacilitaireInformatieOnline
Dit document niet uitprinten, aub. Denk aan het milieu en uw onkosten.
Wilt u het nog een keer lezen maak een bladwijzer (favoriet).
Wilt u het artikel door een ander laten lezen, stuur een link door.
